‘Als ik alleen ben voel ik mij niet fijn’

Ik sprak laatst een vrouw in de winkel en ik vertelde dat ik retreats organiseer. En dat het dan de bedoeling is dat mensen bij zichzelf naar binnen gaan en dus ook de stilte opzoeken. Ze zei meteen: “Ahhh dat is niks voor mij hoor, want zodra ik alleen ben in stilte, dan ga ik huilen. Daarom zorg ik er altijd voor dat ik bezig ben en afleiding heb, haha.”

Ik zei tegen haar dat het juist bevrijdend is om te gaan zitten met dat verdriet en daar doorheen te gaan. Omdat het na die tijd allemaal des te lichter voelt! En ik begrijp ook heus hoe spannend dat is, want ik was zelf ook héél goed in het vermijden van mijn emoties.

De beschermingsmechanismen van het ego

Ons ego kun je zien als onze gehechtheid aan alles dat wij in essentie juist níet zijn. Alles waarmee jij je identificeert, zoals je rollen, titels, persoonlijkheidskenmerken, geld, status, ideeën en overtuigingen. Het is het mechanisme dat jou als een ‘ikje’ afgescheiden houdt van de rest (wat dus niet altijd verkeerd is, omdat we wel een ik-gevoel nodig hebben hier op aarde).

De rol van het ego is, dat het zichzelf probeert te beschermen (en dat is ook niet raar, aangezien we veel herinneringen van onveiligheid en pijn in ons DNA dragen). Het ego wil dus alles waarmee het zich op dit moment identificeert, in stand houden. Dit uit zich in veel nadenken, analyseren, controle willen houden, oordelen en vergelijken.

Identificatie met het ego staat de verbinding met de ziel in de weg

Zodra jij helemaal opgaat in de hechting en identificatie met de zaken die ik hierboven noemde, dan voel je niet meer de verbinding met je ziel, je essentie. Onze essentie ervaart namelijk overzicht, vertrouwen en onvoorwaardelijke liefde. Terwijl ons ego handelt vanuit af-gescheidenheid en angst.

Vanwege de oude herinneringen die in jouw systeem liggen opgeslagen, reageert het ego dus vanuit een verwonding. Het probeert jou continu tegen te houden als je iets nieuws wilt proberen, of wanneer je je wilt openen naar je ziel en gevoel. Het heeft een soort bunker gebouwd waarin jij moet blijven zitten. Veilig in je comfortzone.

Waarom ons ego de verbinding met de ziel kan dwarszitten

Jouw ego wil helemaal niet dat jij naar je gevoel gaat! Jouw ego wil de controle houden. Vooral als jij al lange tijd vanuit je hoofd hebt geleefd. Zodra jij dan bij jezelf naar binnen gaat, of in stilte gaat zitten, dan creëer je ruimte. Ruimte in jezelf. Een ruimte waarin het ego (jouw gedachten) niet meer continu de regie voeren.

Je neemt als het ware afstand van jouw denken en maakt contact met wie je werkelijk bent. En dacht je dat jouw ego daar zomaar mee akkoord zou gaan? Echt niet! Die gaat op allerlei manieren proberen jou te laten stoppen.

Door je continu te bestoken met allerlei gedachten, zoals: Wat een onzin dit, ik kan maar beter ophouden”, “Dit lukt mij toch niet, veel te zweverig”, of je gaat ineens nadenken over alle dingen die je nog moet doen. Of je voelt ineens een enorme weerstand of onrust en wilt wegvluchten. Herkenbaar?

Het ego is namelijk bang voor ‘de dood’. Zoals ik net al zei, ben jij je gaan identificeren met allemaal dingen die jij eigenlijk niet bent. Op het pad van de ziel kun jij je gaan onthechten van bijvoorbeeld overtuigingen of angsten die jou beperken in je leven.

Je kunt ineens je angstige gedachten gaan doorzien en beseffen dat ze niet waar zijn. Dit betekent dus dat jouw ego zijn grip hierop verliest. Voor het ego voelt dit als doodgaan.

Een ander voorbeeld is dat je je hechting aan je uiterlijk of status meer loslaat of bepaalde patronen doorbreekt. Dit is ook een soort ‘rouw’ voor jouw ego. Terwijl het diep vanbinnen, op zielsniveau juist ontzettend bevrijdend en verruimend is! Jouw ego ervaart dit niet op die manier.

Bang voor wie we werkelijk zijn

Kortom: we zijn bang voor die stilte en het gevoel, want dan komen we in contact met onze essentie. We zijn bang voor wie we werkelijk zijn. Want wie we werkelijk zijn kan zich nergens aan vastklampen en die oefent geen controle uit. Onze ziel is vredig, stil en stromend en wil creëren en in liefde zijn.

Want wat als je helemaal oké bent in de stilte, met jezelf, dichtbij je gevoel? Dat geeft een ontzettend diep geluksgevoel. Je eigen beste vriend of vriendin zijn, is voor mij de basis in mijn leven.

Dit heeft ook een positief effect op je relaties, omdat je niet meer iets ‘nodig’ hebt van een ander maar oké bent met jezelf. De relaties in je leven komen dan als vanzelf meer in balans en harmonie.

Natuurlijk komen we óók emoties tegen die we hadden weggestopt, maar hier hoeven we niet voor weg te rennen. Ze komen omhoog omdat ze mogen worden gezien en gezuiverd, omdat ze anders jou blijven beïnvloeden.

Het is dus eigenlijk jouw eigen ziel die deze oude energie omhoog brengt op het moment dat jij in stilte met jezelf bent. Zo van: ‘nou deze emotie/angst/overtuiging mag je eerst vanuit liefde doorvoelen en aankijken, en daarna zul je een sterkere verbinding met je essentie voelen.’

Als we daadwerkelijk durven zijn met wat er te voelen valt, en er niet tegen vechten, dan valt er een grote last van je schouders. Dan ga je merken dat het helemaal niet zo eng was. Dan voel je juist een ontzettend diep gevoel van opluchting en verlichting.

Want als jij altijd maar blijft wegrennen voor jezelf, dan blijf je continu een onrust gevoel ervaren op de achtergrond en mis je het diepe contact met je essentie. Uiteindelijk krijg je daar juist veel meer last van!

Iedereen kent wel die momenten van flow

Diep vanbinnen weet je ook heus hoe fijn het is om met jezelf te zijn en in een flow te belanden. Die momenten dat de verhalen in je hoofd op de achtergrond raken en de persoonlijkheid niet op de voorgrond staat.

Bijvoorbeeld tijdens het luisteren van muziek die je diep raakt. Of helemaal opgaan in je passie. Of een prachtige synchroniciteit van gebeurtenissen in je leven. Dan zit je in de flow en ben je in het moment. Alles stroomt. Op deze momenten is er helemaal geen angst.

Maar vaak als we bewust stilte opzoeken of naar ons gevoel proberen te zakken, dan gaat het ego zich ermee bemoeien.

We mogen leren het ego te doorzien. We hoeven er niet tegen te vechten, want dan wordt het alleen maar sterker. Zie het als een afgescheiden deel in jouw denkgeest dat in angst leeft. Hoe meer jij het gaat zien voor wat het is én er niet tegen vecht, hoe meer het ego vóór jou kan gaan werken, in plaats van tegen jou.

Begeleiding op dit pad

Mocht je op zoek zijn naar iemand die jou kan begeleiden tijdens dit proces, neem dan gerust contact met me op om te onderzoeken of/hoe ik jou verder kan helpen!