Vastzitten in oude patronen

Categorieën: Lichter levenDoor Datum: 19 september 2021Leestijd: 4 minuten

Gevoel van vastzitten

Voel je regelmatig dat je vast zit, alsof je tegen de stroom in zwemt? Dat het lijkt alsof alles moeizaam gaat, je onrust voelt of even geen uitweg meer ziet?

Tijdens een meditatie kreeg ik continu het zinnetje “be like a river” door. Ik pakte pen en papier en begon te schrijven. Ik ontdekte dat een rivier mooie levenslessen bevat. Eigenlijk komt het dezelfde zaken tegen als waar wij als mens mee te maken krijgen. In tegenstelling tot de menselijke neiging blijft een rivier trouw aan zijn pad en blijft het water doorstromen. No matter what…

Wat kunnen wij daar nu van leren als het gaat om lastige situaties, transformatieprocessen, tegenslagen, emoties en lastige gedachten?

Een rivier heeft ups & downs

Op sommige plekken stroomt het rustig en kabbelt het een beetje op zijn eigen tempo naar beneden. Weer een ander moment zijn er woeste golven en dendert het water met oerkracht langs de oever. Het is dynamisch en flexibel. Is dat niet precies datgene wat een rivier zo mooi maakt? Alle verschillende aspecten?

Ik zie het rustige gedeelte als harmonie, en het woeste gedeelte als emoties. Als wij de emoties niet zouden ervaren, dan blokkeren we ook het gevoel te ‘leven’. Je sluit je immers ook af voor fijne gevoelens.

Vaak willen we, als we ons goed voelen, het gevoel van harmonie krampachtig vasthouden. Maar hoe meer we vechten tegen mindere momenten, hoe meer we vast komen te zitten. Omarm alle stromingen in jezelf, laat het er zijn. Na een woeste golf, kom je vanzelf weer in rustiger vaarwater terecht.

WaterVAL

Na een periode in een bepaalde stroom te hebben gezeten, valt het water ineens met hoge snelheid enkele meters naar beneden. Eenmaal beneden aangekomen vervolgt het zijn weg weer verder op een nieuw pad.

Dit kunnen we interpreteren als een onvermijdelijke transformatie. Zonder transformatie blijven we altijd de oude. En met eentonigheid en alleen maar zekerheid worden we ook niet gelukkig. Op een gegeven moment gaat ook dat weer vervelen…

Onze ziel wil namelijk avontuur! Die wil nieuwe ervaringen opdoen en nieuwe dingen leren. Soms zitten we vast in situaties die ons niet meer verder helpen.

Het is tijd voor wat nieuws!

Als we dit proces zijn gang laten gaan, mogen we leren om in overgave te komen. Vaak verzetten we ons tegen die transformatie omdat het zo eng voelt. Soms voelt het letterlijk alsof we onszelf verliezen. Alle zekerheden zijn ineens niet meer zo zeker.

We verzetten ons tegen een diepgaande verandering van perspectief. Te midden van dit proces, waarbij je illusies en oude overtuigingen loslaat, voelt het nog chaotisch of wankel. Echter we weten nog niet dat daarachter juist de zon schijnt. Dat het daar lichter is.

Mijn motto is: wees als de rivier. Het water laat zich gewoon vallen en laat zich meevoeren. Het weet niet waar het terecht komt, maar vertrouwt erop dat hij vanzelf weer op het juiste pad wordt geleid.

Het water komt obstakels tegen

Het water stroomt en ziet in de verte al een grote rotsblok liggen. Keert de rivier dan om en besluit het de rotsblok uit de weg te gaan? Nee! Het gaat de confrontatie aan. Onvermijdelijk en zonder enige aarzeling trotseert hij de rots. En na de confrontatie stroomt het gewoon weer verder.

Hij vindt er verder niks van. Het was een avontuur. Op naar het volgende. Wat betekent dit? Als er uitdagingen op ons pad komen, of we komen heftige emoties tegen, dan gaan we ze vaak uit de weg. We willen dit niet, want ons ego houdt van eentonigheid en zekerheid.

Het resultaat is dat de stroomt stopt. Alleen de (ware) stroom wil dat jij het wel aangaat. Frontaal en zonder er iets van te vinden. We mogen leren dat we emoties, gevoelens of lastige situaties mogen omarmen en helemaal mogen voelen en ervaren. Dan zet het zich niet vast als een blokkade in je lichaam.

Nadat we het gevoeld hebben laat het namelijk vanzelf weer los, en kunnen we verder met de stroom mee. Op deze manier blijft de ballast (de rots) achter, en slepen wij hem niet mee in onze bagage.

Gedachten en overtuigingen

De rivier wordt iedere keer weer uitgedaagd. Er drijft van alles in het water en komt van alles tegen. Dikke takken, vieze bladeren… Maar het stroomt rustig verder, en laat alles gewoon drijven. Het probeert hier niet tegen te vechten en maakt zich er ook niet druk om.

Ik zie de takken en bladeren als gedachten en overtuigingen. De menselijke neiging is om hiertegen in gevecht te gaan. We geven ze aandacht, we willen ze weg, of we gaan met ze in discussie.

Maar: alles waartegen je vecht, wordt groter en sterker. De oplossing is om gedachten en overtuigingen die ons belemmeren gewoon te observeren. Zoals de rivier dat zou doen. Niet teveel aandacht geven. Niet mee in gesprek gaan. Focus op de stroom waar jij in zit. Laat die gedachten maar lullen. En probeer er gewoon eens naar te glimlachen.

Zodra jij je energie er uit haalt en er niet meer mee gaat worstelen, zul je vanzelf zien dat het in kracht afneemt. En voor je het weet is de tak (gedachte) ineens gestrand aan de oever, zonder dat jij daar iets voor hoefde te doen!
Dus, de volgende keer dat alles even lastig lijkt te gaan: adem diep in en uit, en flow like a river… 🙂

Instagram

VOLG @ DEMIMAATMAN